çünkü o yok. 3 aydır uyuyamıyorum. ben gece 1 ya da 2 de yatan bir adamdım şimdi ne oldu mk? saat 5, 6 ya kadar uyuyamıyorum. üniversite son sınıfım kpss denen illet var bir de peşimde. çalışamıyorum. okula gidip her gün onu görüp acı çekiyorum. çirkinim. evet belki de bütün dertler bu yüzden başıma geldi. sevmek hakkı değil belki de çirkinlerin. belki de beni uyutmayan bu.

bu mk işte. hayatımın geri kalanı da böyle yalnız geçecek. üniversite ikinci sınıftaydım bi kızla tanıştım. o bile üzülmeyeyim diye benimle 2 hafta çıktı. vay mk vay. ilk defa şu içi tak derin pislik avradına soktuğumun dünyasında ilk defa birinin beni sevdiğini zannetmiştim. yanılmışım. o günden sonra tekrar böyle bir halt yemeyeceğim diye söz verdim lan kendime. adım attığım her yere çarpı işareti atıp yasaksın lan sen kendine dedim.

sonra o çıktı mk karşıma. çıkmaz olaydı ama çıktı. ben sevdim lan onu. benimle yürürken sevdim onu. benimle şakalaşırken sevdim lan onu. ama o çirkin olduğum için sadece arkadaş gibi davrandı lan. lan ben çok şey istemedim be. ben kavgacı bir ailede büyüdüm mk. hergün kavga etti ailem yetmedi mahallede kavga ettim o da yetmedi okulda kavga ettim. hep de haksız ve dayak yiyen taraf oldum. hep kaybettim. şu dünya bana 1 verdiyse 100 aldı lan. varlığımı kimseye yetiremedim. canımı istiyorlar artık. kötü beş para etmez canımı. arkadaşlarım aşağılık kompleksi var lan sende deyip duruyorlar ben onun adını çirkinliğin getirdiği özgüven yetersizliği koydum ama diyemedim mk. diyemedim. ne ona onu sevdiğimi diyebildim ne de kendime çirkinliğimi.

yıllardır böyle sürüp gidiyor galiba böyle de bitecek. nilgün marmara ne demişti panpalar:
paniğini kukla yapmış hasta bir çocuğum ben. oyuncağı panik olan sayın yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.

oyuncağım panik ruhum hasta varlığım yalnız.