bankamatik kartımı kaybetmiştim. yenisini çıkartmak için bankaya gidecektim. bi haftasonu erkenden kalkıp gittim. tabi haftasonu olduğunu bankaya gidince anladım. internette günlerin pek önemi olmadığı için günlerle pek aram yoktur.

pazartesi günü uyuya kalınca salı günü sabaha kadar uyumayıp gidecektim ama salı günü de uyuya kaldım. çarşamba da aynısı oldu. perşembe günü bankada olmam için bilmediğim bi gücün müdahalesi olduğuna adım kadar eminim. arkadaşlarımla oturup hesap kitap yapsam gene de bu şekilde ayarlayamazdım.

bankada sıramı aldım ve beklemeye başladım. karşımda iki kız ve iki erkek oturuyordu. büyük bi ihtimalle üniversiteden arkadaş falandırlar. baya keyifliydiler, gülüp eğleniyolardı. ben klagib asosyoldim, mal mal etrafa bakınıyordum. sıra fişinde tahmini bekleme sürem 10 dakika yazıyodu. bunlara dedim ki; üniversiteli misiniz? evet dediler. belli amk dedim. siz geceleri iyi yiyişiyonuzdur dedim, şu kızda hiç sevişecek tip yok zor olmuyor mu dedim. yok dediler.

allah aşkına benim gibi bi asosyal bu cümleleri nasıl söyleyebilir. bunlar sadece kafamda canladırdığım diyaloglar. gerçeklik payı %0. sıra baya ilerledi iki kişi kaldı önümde. halen mal mal etrafa bakıyordum.

çok şükür sıra geldi. gittim, sıra fişimi gösterip oturdum. güzel, hafif makyajlı, büyük denebilecek göğüsleri olan bi kadın vardı karşımda. buyrun beyefendi dedi bana. uzun zamandır kimse böyle hitap etmediği için bi sersemledim. kartımı kaybettim ben dedim. olur beyefendi yenisinin gelmesi için işlemlerinizi yapayım dedi.

öğlen arası girmek üzereydi. birden nasıl cesaret bulduysam kadına dedim ki; öğle yemeğinde ne yiyorsunuz? kadın anlamadım dedi. ben de şaşkındım doğrusu. bende anladım deyip geçiştirdim. kadın; etle pek aram yok genelde patates yemeyi severim dedi. isterseniz bu öğlen beraber yiyelim diyerek devam etti sözlerine.