+154
-18
Edit: HiKAYE BiTMiŞTiR. HEPiNiZDEN ALLAH RAZI OLSUN OKUYANDAN DA OKUMAYANDAN DA
20 Ocak 1990... Samsun'un kenar mahallelerinden birinde başladı yaşamla mücadelem. O zaman 2 çocuklu bir ailenin küçüğüydüm. Sokakta futbol oynayıp küfür etmeyi öğrenen ama anaya bacıya sövmeyen çocuklardık. Fırlamaydık ama saygısız değildik. Maçtan sonra meybuz dondurma ve kaldırımda çekirdek kola. Ve akşamlar... O akşamlar bir başka. ilk suçumuz bahçelerden meyve çalmak.
Fazla uzatmadan konuya gireyim. 1. Sınıfa başlamıştım. Abimle aynı okuldaydık o 5. Sınıftaydı. O günleri hiç unutmam. Dayak yerdik yine de abimin yanına şikayete gitmezdik. Abimin hep bir özelliği vardı. Liderlik vasfı vardı. Her girdiği ortama rahatça girebilir isterse ortamın başı olabilirdi.
Dinleyen 3 5 kişi çıksa yeter