Mete hala sinirli sinirli bana bakıyordu . ilk defa korkuyordum ondan .

+Mete ben Çağatay , unuttun mu beni neden bana böyle bakıyorsun ?
Metee ...

Kafasını bir sağa bir sola salladı , kızgın bakışları ile odamı terk etti . O gece hayatımın en çaresiz gecesiydi. Sabaha kadar tek yaptığım şey sadece ağlamaktı . Hıçkırarak ağlıyordum . Annem , babam , Mete , deniz , babaannem, dedem . Artık çok fazla geliyordu herşey . Katlanamiyordum .

Her okula gittiğimde Taylan ve denizi görüyordum. En arkada oturuyor çılgınlar gibi eğleniyorlardı . Ben ise aptal gibi sadece dersime konsantre olmaya çalışıyordum .