“Gamze bu abimin sevgilisi. Nişanı bozmaya gelmiş doğal olarak. Ben kendi sevgilim olarak tanıtıcam. Tanıttım bile. Sen sakın bozma. Seni zaten tanımıyolar. Seni akrabam olarak lanse edicem” dedim. Bunun kafa bulmaca. Balkona baktı. Çılgınlarca insan. Sonra bana baktı. Ağlamaklıyım. Ok’u verdi.
içeri girdik. Gamze'yi teyzem olarak tanıttım. Adamlar bilmiyo nasılsa. Beni çok kıskanır filan gibi bi hikaye uydurdum. Bizim kültürde böyledir dedim. Bu arada abime baktım beyazın 50 tonu. Gözleriyle bana minnetler ediyo. Gözlerinden kan gelmiş. Geline baktım safe. Çakmadı. Bana "Ah seni çapkın" gibi laf atıyo. Fiyu. Her şey toparlanmıştı. Takı merasimi küçük bi aradan sonra tekrar başladı. Ben Cansu’yu koltuğun tekine oturttum. Kontrolünü elime aldım. Gittim abimin dibine. Başladım çaktırmadan iğneleri düzeltme bahanesiyle ceketteki çeyrekleri çalmaya. Biri geliyo takıyo. Ben gidiyorum alıyorum. Biri takıyo ben alıyorum. Sarılmaca, öpmece, fotoğraf çektirmece derken baya bi altın çaldım. Gittim kadınlar bölümüne. Cansu’ya el ettim. Geldi. Çaktırmadan boca ettim ceplerine bütün altınları. Rahat 5 bin lira var. P.ç. Arkamı bi döndüm gidicem. Bi tane velet. Onlardan. Elinde kamera! Gecenin video görevini buna kitlemişler. Ehe. Bana bakış atıyo. “Ne var lan” dememle kameranın ekranını bana çevirmesi bir oldu. Bi baktım benim altın çalışlarım! Naklen orda! Zumlaya zumlaya çekmiş. Çocuğu yakaladım ense kıllarından.