Sabah kalktım ders öğlen olduğu için rahat rahat takılıyorum. Annem de rahatsız çamaşırları yıkamış makinenin içinde kurumuş. Aldım kapşonlu sweatimi ütüledim giydim. Hafif bir koku var ama çok da giblemedim doğrusu.

Her neyse zaman geldi inceden bi parfüm sıkıp evden çıktım. Minibüs bekliyorum. Ulan buram buram beklemiş çamaşır kokuyor. illet bir şey amk. Gitmezsem geç kalacam eve de çıkamam. Neyse dedim bindim gidiyorum, boş yer vardı oturdum. Yanımdakilerin suratı ekşidi. Durum öyle olunca kalktım ayağa minibüslerin orta yeri olur ya cam kenarı, oraya konuşlandım. Ulan gelrn giden üfflüyo püfflüyo falan. Ben bu şekilde fakülteye gitmem dedim içimden amk. Sahilde indim, gezdim dolaştım. Rüzgarla geçer belki koku dedim bana mısın demiyor.

Etrafıma baktım giysi satan bir yer de yok aq. Neyse amk 1 saat daha takılayım ders saati bitsin eve gideyim dedim. Dönüş yolu için korkuyorum tabi minibüse binmem gerekecek. Ulan en dolu olduğu saat denk geldi. Doldukça doldu. Yanımda iki sevgili var kız sürekli fısıldayarak şikayet ediyor sevgilisi de onun burnunu kapatıyor falan. Zaten takıntılı bir insanım iyice moralim bozuldu. 20dk iç sesimle kavga ederek geçti ve sonunda eve yaklaştım. Kaptan müsait bi yerde deyince minibüste bi parti havası oluştu.

Çok kötü hissediyorum beyler muhtemelen kimse giblemeyecek ama buraya yazmasaydım içimde kalırdı.