Esranın söylediği yeri mesaj olarak atmıştı ve dediği yere gittiğim de güzel bir şekilde karşılamıştı hiç beklemediğim anda sarılmıştı ne olduğunu anlamadım benim için bir yandan güzel olsada bir yandan içim bir garip olmuştu..
Sonra ne yapmak istersin diye sorduğum da Esranın park ve ya bahçe gibi bir yerin olup olmadığını söylemişti ben de kırmayıp yakınlarda olan pek insanın gelmediği park a zütürmüştüm..
Yolda giderken koluma girmişti içimden ne kadar güzel böyle desem de garip hissettiriyordu ve devam etmekten olan sohbet ile park a gelmiştik...
Konuşacak konu ararken Annesinin ve babasının ne iş yaptığını öğrenmek istedim.
Esranın annesi o daha 4 yaşında ölmüş ona teyzesi falan bakmış babasının maddi imkanı iyi olduğu için iyi okullar da okutmuş fakat annesinin yokluğunu unutturamamış...
Bana bunları anlatırken gerçekten ne kadar üzgün olduğumu belirttim ve babasının yeni bir eşi olduğunu ve yeni eşinin ona karşı iyi davransa da ara sıra olan kavgaları da ciddi sonuçlar doğura biliyormuş..

Esranın anlattığı bu hikayeleri dinlerken içimden ne kadar şey atlatmış gerçekten diye düşünüyordum ve birden Esranın dokunması ile fark ettim.

Esra (es)

(es) kalksak mı artık diyordu
(b) istiyorsan kalkalım dedim
(es) olur
evine doğru bırakmaya giderken yakınlar da onu izleyen birilerinin olduğunu fark ettim pek aldırış etmedim ve yürümeye devam ettik... evinin önünde bıraktığım da ulan ne güzel kız be seni üzenin ben dıbına koyayım dedim.. derken birden sarıldı Esra sana çok teşekkür ederim herşey için dedi
ben de lafı mı olur diyebildim görüşürüz diye yanımdan ayrılırken içimden baya şey koptu...
Ayrılırken telefonuma gelen mesajı fark ettim.

devdıbını rez ve şukularınız ile devam edicem şimdiden teşekkürler