PART 5;

Bunun gibileri bize bakarmı lan ? diye diye hayallerimi kendi ellerimle parçalamaya devam ediyodum. Ceren gitmişti. Bende okulun bahcesinde sıkıldım tek başıma. Derse gireyim dedim ama bu halde giremezdim heralde amk. Okuldan da cıkartmıyolardı. Tam araba cıkarken kapı acılınca bende yandan cıktım.

Parka gittim bi banka oturdum. Montun yırtık cebine sakladıgım son dalı yaktım. Bu cocuklarla işim bitmemişti. Daha cok yol vardı önümde ama aklımda sadece Ceren vardı. Ellerini suratıma sürdüğünde o halimle bile bi gülümseme tutmuştu. Ceren bunu anlamış olacak ki erken kesti olayı ve gitti. Biraz daha parkta durduktan sonra eve gitmeye karar verdim. Muhtemelen akşama kavga vardı babamla ama mecburdu.

Eve gitmek için dolmuşa bindim. Gidene kadar coğu mişi bakıyodu. Hiç mi dayak yiyen birini görmediniz amk ? Dedim içimden. Eve girdigimde ablam annemin yanında oturuyodu. Annemin yanına girdigimde felçli oldugu için hareket edemiyordu ama içinde ne fırtınalar koptugunu biliyordum. Ablam noldu diye göz kırptı, bişey yok diye geçiştirdim.