Seni ilk gördüğümde, komikti...  Belki sen bana herkesi hatırlatmıştın. Kimi sevdim, kimle birlikte olmak istedim...  Mıhlanmış gibi duruyordum, söyleyecek sözüm yoktu. Zar zor konuşuyordum, kötü bir şey düşünme, daha ayrılmamışken bile biz, seni yeniden görmek istiyorum. Saçlarının kokusuna doyamam. Kalabilir misin? Dürüst bir soru. ilk öpüş...  Dudaklarımda ismin...  basit kelimeler, ama bana gurur verdiler. Etrafta o kadar çok şey var ki, ama seninle farklı, sanırım, benim için bir şeyler ifade ettiğini hissediyorum. Uykuya dalarken ellerimiz birleşti. Çok, o kadar çok 
Korktum seni kaybetmekten, öyle güzelsin ki...  Nefes alışını dinlemeye doyamam, sen olmadan birşey istemem, duyuyor musun? Biz hayal ederek başladık. Yolumuz talihe. Günümüz uzundu. Ve kahkahayla doluydu. Zaman kavramı olmadan yaşadık, ne yılları düşündük, ne dakikaları. Çocuklar gibi mutlu olduk. Biz sadece sevdik. Parladık lambalar gibi. Sen sanki başka gezegenden. Hiç kimseye benzemezsin. Senin hakkında konuşurken tüylerim diken diken. Hep kendimizle kaldık, bundan öyle memnunum ki. Biz basit çocuklarız, Bonnie ve Clyde değil. Birbirimizi düşünüyoruz. Seviniyoruz, hayattayız diye. Hayaletler gibi. Alnındaki çatlaklar...  Bana sorarsan,bir sırrım var mı diye, derim ki, mutluyum, çünkü sen varsın hep birlikte olacağız, dinle bu dünyada sen olmadan, birşeye ihtiyacım yok. Gökyüzüne müteşekkirim, kadere müteşekkirim, bunu sana ithaf edebildiğim için. Seninle anladım, nasıl biri olduğumu. 
Tüm korkularım 
Uzaklarda 
Bu şehirde, 
Bu dairede, 
Bu hayatta, bu garip dünyada, 
Senden rica ediyorum, yanımda ol, 
Sen. Benim aşkımsın.