Genç nesilde iki cins insan var.
Birincisi, kafası zehir gibi çalışan çocuklar. 15 yaşında olup da, 25 yaşında gibi davranan gençler. Yaşına göre çok okumuş, çok düşünmüş tipler.

ikinci grup ise, aptallığın dibine vurmuş bebeler.

Kamusal alanda, bas bas bağırarak saatlerce konuşuyorlar. Anıra anıra gülüyorlar. Ağızlarından acayip, hayvansı sesler çıkarıyorlar. Rezil olduklarının bile farkına varmıyorlar. Üstelik beş laflarından dördü küfür.
Neden mi? Çünkü sokağa çıkmadan büyümüşler. Sosyal zekalarını geliştirememişler.

Teknoloji çok faydalı bir şey. Ama teknoloji, iki kenarı keskin bir kılıç: internetin başına oturan çocuk, hiçbir kütüphanede bulunamayacak kadar çok bilgiye iki saniyede ulaşabiliyor. Veya: ferre seyrediyor, trollük yapıyor, günün 20 saatini online oyunlara yatırıyor.

Dolayısı ile bu iletişim çağının çocukları, ya çok akıllı ya da çok bön yetişiyor. Ortası yok.
Bu zamane çocukları artık on sekizlerine geldiler veya merdiven dayadılar. Bunlar oy kullandıkça, Türk siyaseti nasıl bir şekil alacak acaba? Bunu bir düşünün.