dinin insanları ayrıştıran bir katalizör, bir siyasi kimlik ayracı olmaması lazım. ibadet yaparsın veya yapmazsın, inanırsın veya inanmazsın... bu kişinin kendi iç meselesidir. vicdani bir konudur. olay siyasileşip, toplumu kuşatıcı hale geldiğinde, bir şart-koşul olduğunda, yani dışsallaştığında müdahale elimesi gereken bir hastalık haline geliyor, insanlar "x'ciyim ama namaz kılıyorum, inançlıyım ama x'i de savunuyorum" demek durumunda kalıyor işte. inanç içsel, bireysel olmalı, diğer herşeyden; siyasetten, bilimden, ticaretten, ahlaktan bağımsız (alakasız) olmalı...

ülkemizin ve genel olarak coğrafyamızın yaşadığı sıkıntıların baş sebebi dinin, toplumsal hayatın en önemli unsuru, sabiti olarak görülmesidir. inanç sadece bireyi ilgilendirmediği sürece başımız beladan kurtulmayacak.