ben güç geçtikçe bu teoriye inanmaya başladım
çünkü
'din' denen olgudan tutun da bir çok metafizik ötesi destanlar ve efsanelerin gerçekleşebilme ihtimallerini, bu gün 'modern fizik' kanıtlama yolundaki çalışmalarını bir bir bitiriyor.
asıl korkumsa
dıbınakoduğumun şizofren dinci sapıklarının hakim olduğu bu dünyada
dini kanıtlamak için bilimin bu bulgularını yukarıda sözünü ettiğim çalışmalardan faydalanarak bu bağlamda
yeni bir dinler çağını, modern zamanda başlatmanın planlarını yapıyor olmalarıdır!

yani dicekler ki
bakın deniz ikiye bölünüyor, alın bilimde olası
bakın ölüler diriltilebiliyor, alın bilimde olası
bakın insanlar ay'a yükselebiliyor, alın bilimde olası
sonra da ekleyecekler
şu anki teknolojik bilgiler ve beceriler peygamber efendilerimize allah tarafından baaş edilmişti felan fıstık...

antik çağ astronotlarına dönecek olursak,
meselenin gündeme ilk oturduğu
"Von Daniken'ın Tanrıların Arabaları" kitabında bahsi geçen mevzunun beni düşündürmeye başlaması...

DÜŞÜNCELERiM VE SENARYOM:

bir grup 'homosapiyen insan astronot' başka bir galaksiden dünyaya yavaş yavaş iniyor uzay gemisiyle.

"onların ataları daha önce yaşamın son bulduğu venüs ve mars gezegenlerindendi.
ataları venüste ve marsta, gezegenlerinde yaşamsal ortamların son bulmaya başlamasını öğrendikten sonra teknolojileri ile birlikte uzaya göç ettiler.
uzun süre galaksilerde yaşamsal bir gezegen aradıktan sonra orion takım yıldızlarında kendilerine yaşabilecekleri bir gezegen buldular ve oraya yerleştiler.
ancak giderken dünyayı bir kenara yazmışlardı ve daha sakin bir yıldız olan güneş ve sistemine yaşam tohumlarını bırakmayı ve ara ara gelip gidip kolaçan etmeyi asla bırakmamışlardı."

bu gelen gemi homosapiyen ırkının gelişimi için planlanan son dünya tasarısı için dünyaya iniyordu...

devdıbını sizden...