Bu başlığı yanlış attığım için tekrar açıyorum beyler. Sevgilimle taşındıktan sonraki olaylarımızı anlatıyorum. Gerçi onunla değil ama onunla yaşadığımdan daha güzel şeyler yaşadım.

B:Duygu yeter ağlama artık.

D:Ne ağlama Emre hiç mi bana karşı bişey kalmadı içinde.

B:Ya alt tarafı taşınıyoruz. Yine görüşecez biliyosun.

D:Emre sen kendinde misin ? Başka şehre gidiyosun lan beni böyle bırakıp kendine gel !

B:Yeter Duygu yeter ağlama. Ben taşınmayı istiyomuyum lan sanki

diyip sarıldım sevgilime. Liseden beni odun olarak alıp yonutan sevgilime. Bu hayattan kurtaran sevgilime belkide son kez sarılıyordum. O kızıl saçlarını doyasıya içime çektim. Bidaha doya doya içime çekemiyecektim çünkü. Oda aynı duygularla yaklaştı bana. Dakikalarca, zamanın durmasını istercesine sarıldık birbirimize. Kollarından uzaklaşıp gözyaşlarını sildim. Ve bana hiç bişey demeden yanımdan kalkıp gidişini izledim.

Edit 1: Hikaye bitti beyler iyi mesailer

Edit 2: (bkz: ucamayan vileda) n6 larınızı toplayabilirsiniz