VOLUME-2 (SON)

Ozamanlar bi kitapçıda çalışıyordum yazları daha doğrusu yardım ediyordum sağolsun oda bikaç bişe atıyordu cebime güle güle girdim dükkana. Cemil abi dükkanın sahibi çok sever beni küçüklüğümden beri buraya gelirdim babamla, içeri gülerek girince cemil abi dayanamayıp sordu;

C: Koçum ne bu neşe ya neşeli Mehmet gibi gülüp duruyosun(neşeli Mehmet bizim semtteki bir deli abimizdi sürekli gülerdi yuzu)

B: Ne neşesi abi arkadaşımla konuştum anlattıklarına guluyordumm.

C: iyi bari

Dedi ve kısa kestik sonrası havadan sudan, öğle sıcağında rafları dizerken birden Deniz omzuma dokundu görmeden hissettim sanki bianda döndüm gülümsedi sarıldı özür dilerim özür dilerim diye fısıldadım kulağına, ağladığını hissedebiliyordum omuzlarıma düşen göz yaşlarıyla ellerimle sildim gözyaşını neden bu kadar göz yaşı dokmuştu ki anlam veremedim.

Hiç konuşmadan gozlerimizle anlaşabiliyorduk imzalattığım tişortu giymişti hemen

B: Nasılda yakışmış

(hafif sallanarak o sapsarı saçlarının o güneşle dansından kim etkilenmezdiki )
D: Değerli birinin hediyesi, dedi.

B: Katil mi edeceksin dedim ve gülümsedik

Sonra unutmadan söylemek istedim

B: Akşam bizdesin annem özellikle çağırdı yemeği ben yapıyorum ya şait ol istiyor, dedim ve o kahkahasındaki mükemmel ses tonu bile insanı saatlerce sarhoş edebilirdi.

D: Tamam gelirim dedi ve öpüp gitti

Dediğim gibi sevgiliden öteydik. Akşam oldu sabırsızlıkla eve gittim ve yemek hazırlıklarına başladım yaptım bikaç bişe kapı çaldı gidip kapıyı açtım ve deniz gelmişti durdum ve gülümsemesini izleyip içeri davet ettim hemen evin kızı gibi yardım etti mutfakta bana

Herşey hoş güzel yemekler yendi odama geçtik biz sohbet ettik sonra telefonu kayboldu sandık aradık bulamadık annesini arayıp telefonu sordu anneside evde olduğunu söyledi rahatladık az da olsa, saat geç olmuştu normalde eve ben bırakırdım fakat ogun gelmemi istemedi sanki anlamış gibiydi kötü birşeyin olacağını defalarca söyledim lütfen dedim ama deniz caymadı fikrinden kendi bildiğini okudu gelme dedi çok gitmek istemedim üstüne.

Kapıda uğurladım ardından çıkıp balkondan izledim kaybolana kadar yürüdü ben yürüyüşüne aşık oldum beyler bilseydim yarım saat sonra kaybedecektim daha çok sarılır bırakmazdım onu öyle.

Gözden kayboldu ama 2 saat geçti annesi aradı deniz orada mı diye bi an dondum hayır eve gelmedimi iki saat önce çıktı bizden dedim hayır dedi. Kapatıp sokak sokak aradım bulamadım saatlerce aradım belki telefonuda yanında değildi kafayı yiyecektim.

Bizim evin arasıyla onların evinin arasında kanal vardı venedik misali ama okadar büyük değildi kanal(malatyalı olan bilir.)

Enson eve dönerken o kanalın orada bi kalabalık gördüm fakat bian aklımdan çıkmıştı Denizim kalabalığa odaklandım yaklaştıkça kalbime ağrılar saplanmaya başladı bianda kalabalığı delip baktım ortada yatıyordu denizim dondum dizlerimin üstüne düşüp kaldım gibtiğimin şehrinde bula bula bela Denizimi bulmuştu acıyla göz yaşları aktı gozlerimden anlayamadım ozamanlar ne olduğunu sonra yakınımısınız dedi polis.
Evet diyemeden kafa salladım ona mutakiben anladı yavaşça kaldırdı araca doğru zütürdü sebebini sordum zarzor ağlamaklı

Başını one eğerek

TECAVUZ EDiLMiŞ!!!
DEDi

ozamanlar öperken incinecek diğe dudaklarımı değdirdiğim kızı tecavüz etmişler ve öldürmüşlerdi saçlarını okşarken bi telini kırarım diye yavaşça elimi surduğum Denizimi öldürmüşlerdi acı verici değilmi ızdırap gibiydi ilk önce yaraladı sonra yavaş yavaş oldurdu tüm hayatımı yaşamak nefes alıp vermekse yaşıyorduk ne haddimizeydi ölmek, eli malafatında olan 2 huur çocuğu Benim Ömrümdeki tek Laleye Denizime tecavüz etmişlerdi. O günden sonra kimseyi sevemedim hayattan zevk alamadım hâlâ da oyleyim kimseye bilgi vermezdim hakkımda fakat siz kardeşlerime içimi dökmek istedim affedersiniz beyler ağrıttıysam başınızı, Deniz gitti ama Sizede Deniz gibileri gelir inşallah... Sevin beyler Ölse bile sevin...