-Müzik açmamı ister misin ?
+Neden ?
-Ne neden ?
+Tamam aç,ne var kütüphanende ?
-Duman, Gripin..
+Çok entellektüelsin. Karadeniz havası yok mu hiç ?
-Maalesef.
+Açma o zaman.

Ara sıra olduğu gibi, Demetle hastahane bahçesindeydik.

-Sana bir sürprizim var,ama nasıl sorusunu sormak yok tamam mı ?
+Söyle bakalım.
-En son ne zaman gittin Hazalın mezarına ?
+Ben hastahaneye geleli kaç gün oldu ?
-Bugün 82. günün.
+O zaman 82 gün önce gittim..

Ne söyleyeceğini bilmiyordum lakin çekinir bir hali vardı Demet'in.

+Söyle hadi söyle.
-Ya,yanlış bir şey söylemekten korkuyorum.. Hazalın mezarına gitmek ister misin ? Beraber yani.

Derin bir iç çektim.

+Olur..

Şaşırmıştı.

-Ben..Bu kadar çabuk kabul edeceğini tahmin etmiyordum.
+Ama biz yanına gittiğimiz zaman uzakta olur değil mi ? Yani artık toprağın altında değildir. Yanına yaklaşırsam severim, sarılırım.Canı yanar.Bir daha öldürmek istemiyorum onu.

Haberim yok kendimden. Adımlarımın ezbere bildiği kayboluşlardayım.
intikam peşinde değilim Hazal.Ne kadar çok sevdiğimi unut yeter.