abim sabahçıydı ben öğlenciydim abim annemle birlikte gidiyordu öğlen ise annemle beraber eve gelip annem beni okula zütürüyordu. okul çıkışında bende bir olgunluk gibi bir sey oldu anneme her okul çıkışı yardım ediyor sınıfları süpürüyorduk beraber sonra abimi çağırdım işi kavrayınca birer tane sınıfı tek kişi temizliyoduk eve gelince annem namazını kılana kadar üzerimizi değiştirip siyah renkli poşetleri ceplerimize koyup annemin namazı bitince pazara çıkıp yerden topluyorduk yine tezgah altlarından bide abi yarış yapıyorduk abimle kim daha çok güzel şeyler toplayacak diye ve bu bizi mutlu ediyordu bile. neyse bir süre topluyoduk abim ilerde topluyodu geziyodu onu izliyordum dalmıştım abim yere tezgahın altına muz düşmüş bir tane yerde onu almak için eğildi ama bende seviniyorum muz yicez oley diye ne de olsa daha çocuğuz çocuk aklı neyse abim tam elini uzattı aldı ayağa kalkmasıyla tezgah sahibinin abime tokat atması bir oldu abim ağlamadı gözleri kıpkırmızı oldu ben ağlamaya başladım annem koşarak adamın üzerine doğru yürüdü annemi itti yere düşürdü benim içim yanıyor abi canım yanıyor anam lan o benim biz naptık ulan size biz kötü bişey yapmadık karnımızı doyurmaya çalıştık annemi kaldırmak için eğildim ve sınıfta sevdiğim bir kız vardı adı sümeyye bana acıyan gözlerle bakıyordu daha fazla duramadım doğruca eve doğru koştum ce annemlerin gelmesini bekledim kapının eşiğinde ağladım durmadan çok canım yanmıştı ama fiziksel olarak yanma değil bu be abi içim yanıyordu be.