saat 9'da zorda olsa uyuya kaldım. kalktığım saat 18.30 olmuştu. elim telefona gitti beyzaya mesaj atıcaktım dün gece olanları hatırladım sinirli bir şekilde telefonu masanın üzerine çarptım. bende neyi bulamamıştı acaba? neyse fazla dalmayayım, aşşağıya inip iftar için servis açmam gerekliydi aşşağıya indim ve insanlara sinirli sinirli bakıyordum, bende bilmiyordum niye öyle baktığımı. zaman su gibi akıp geçti beyler. aradan 3 ay geçti okula gidiyorum okuduğum okul "saraybahçe orta okulu" idi yine evime dönmüştüm. benim minik kuşum boncukla konuşuyordum,"aşkım" demesini öğrettim ona ehehehehehh aslanımdı be. neyse evden çıkar çıkmaz dışarı sakladığım monte carlo sigaramı çaktırmadan alıp cebime attım evden biraz uzaklaşınca bir dal yaktım ve bana mesaj gelmişti o an.