Pek konuşmayınca kelimen yok sanıyorlar
Ardından bakıp bu da ne yaban diyorlar
Rakı balık masasına belli ki oturmuyorlar
Ahı tuttukça zamanın sen de kuruluyorsun
Ne ki gelen başa kim ne yaptıysa bileniyorsun
O bir gün dönecek mi sen de bilmiyorsun
Refakati yok elemin oturmuş yeniliyorsun
Maalesef bu sonuna değin böyle gidecek
Anlamadan dinlemeden kapanıp gidecek
Lakin yaşamak ağrısı omuzlarında bitecek alış sen de alış alış artık
Anlarda közlenip yanıp durma sen de
Kahredip bu hayata yanıp sönme sen de
Tak ettiyse canına vurup kırma böyle
insaf etmek zor olacak belki gaddar zamanda
Ve öfkelenmemek elde değil diyebilirsin bu insan pazarında
itimadın kalmayıp kuşkuyla gücenik kalsan bile odanda
Tesadüfen iyi bir şey bul buluştur var olmaya çünkü
En olmaz dediğin gün erik ağaçları çiçeklenir
Sonra bakarsın bu baharda insan bir yüreklenir
it uğursuz kapının dışında kafan da sadeleşir
Zamana güvenmesen de zaman er geç iyi gelir
Layık değil belki ama içimden geldi sana bu şiir
işin sanat sepet ya hoşuna gider kim bilir
Karambolde kalmış ruhun aksın gece serin serin