Aklımız beş karış havada oldugundan birde sogugu yiyip hasta olunca bütün finallerden sıcmıstık ... o aralar ecemi pek göremiyorum arzu hocaylada arayı bozduk kafayı yiyorum dıbına koyım neyse dedim hayırlısı finaller cuma günü biter bitmez atlayıp istanbula geçtim ... sonuçlar bir açıklandı hepsi berbat notların vize ne kadar iyiyse finaller o kadar kötü kümülatif 1.57 hiç unutmam . kafayı yicem ulan 3 yıl aradan sonra üniversiteyi kazandık birde sınıfta kalırsak babam beni keser bunun stresıyle bir tak yapamadım tatilde . abimin kızı olmuştu o ara, çok farklı bir histi insani yaşama baglıyor bana yeni bir yaşam enerjisi katmıştı birde abim demez mi ismini sen koy bende düşünüp taşınıp eda isminde karar kılmıştım . onlarda sagolsunlar koydular . ( eda şimdi 2 bucuk yaşında belki biraz daha büyüktür bilmiyorum neyse )eskişehire dönme vakti gelmişti ben yine fenalıklar geçiriyordum içimden ne tak yicez kalcaz sınıfta diye . hemen gidip bir çanta ve kalın telli defter alıp içimi rahatlattım olum bak ne güzel ögrenci oldun geçeceksin sınıfı diye . okulada ilk haftadan başlamıştım arzu hoca çantamı görünce şaşırmış ve dalga geçmişti bende ona eşlik etmiştim sonra annemi babamı sorunca barıştılar ya falan filan diyip eskiden nasılsa öyle davranmaya zemin hazırlar olmuştum . derslerime pür dikkat dinliyorum ve ekgibsiz not alıyorum çünkü hesaplarıma göre ikinci dönem kümülatifim 3.20 falan olursa çapraza düşmeden geçeçektim.