Yağmur, geçen hafta sanki omuzumda ağlayan kız gitmiş yerine yeni sürümü gelmiş gibi. “Yaa, bu ne surat ne biçim dondurmacısın sen ne biçim esnafsın sen ya” dedi. Gülerek.
Birden güldüm lan.
Bir hafta sonra güldüm.
Renkli televizyonların çıkması gibi sanki birisi gözlerimi temizlemişte her şey rengarenk olmuş gibi. Korna sesleri gitmiş, kavgalar dinmiş önümden geçen her insan mutluymuş gibi.
“Hoşgeldiniz hanımefendi” dedim. “Şöyle buyurmaz mısınız?” deyip yanımda ki tabureyi gösterdim.
Oturduktan sonra “Sormanız hatta beyefendi” dedi.
Senin o parlayan gözlerini yerim kız.