Dediğim gibi gayet normal hissediyordum. Okulda öğretmenlere kendimi sevdirmeyi başarmıştım. Gelecek vaad eden öğrenciydim onların gözünde. Efendi, saygılı, küfür etmeyen, tertipli düzenli öğrencilerden. Gerçi o zamanlar küfür etmezdik biz. En fazla tak ya da sidik demişizdir kötü bir şey söylemek için. ( Şimdiki veletler hep anancı.) Bi sorun yoktu sabah okula git akşam gel günlerin böyle geçsin. Bi gün. Yıl sonu gelmiş. Karneleri alıcak herkes. Hoca duygusal konuşma yapıyor.( O zamanlar öğretmen tabi.) Meğer hocanın oğlu iyi bir okul kazanmış hoca taşınacak.. Ben de çok üzüldüm yalan yok. O ortamda hocaya sarılmıştım falan. 9 yaşında bi çocuktum. Düşünün hocayla aynı boydaydım. Tonton bi kadındı öyle. Sonra yaz geçti tabi. Tatil bitti ve okula gittik yeni hocamızla karşılaştık.

Anca vakit buldum devdıbını yazıyorum hızlı hızlı gidicek. Sıkmadan bitiricem.