gram güvenim yok.

Resimde gördüğünüz , kardeşim. kardeşimdi. Biraz uzun olcak ama anlatıcam panpalar. en başta doğum günü bizimkiler gitti doğuma ben babannemlerde bekliyorum. bekliyoruz bekliyoruz gelen giden yok. sonra babam geldi akşam annen sonra gelicek dedi. tam 3 hafta sonra geldi. 3 hafta git gel falan filan. ve evet annem geldiğinde bebek yoktu. hastalıklı dogmuştu sanirim beyin gelişiminde ekgiblik vardi. istanbul cerrah paşa hastanesinde tam 5 ay kaldı ve kimseyi de sokmadilar içeriye annemden başka bu süre boyunca. verilen ilaclar serumlar vs. eyv ama hastanedeki tuvaletin peçetesini bile bizim faturamiza yazdılar. ve 5. ay sonunda yatak yok diyerek ozel bir hastaneye yolladilar ki annem hiç begenmedi orayi temiz degil vs. dedi. bu arada bebeğin yanina girememe kuralı devam ediyor. ve evet , 1 ay sonra kardeşim 1 adet yatak yok diye gönderildiği hastanede vefat etti. ve 6 ay boyunca ne dokunabildim ne sevebildim öpebildim. buradan tüm cerrahpasa doktorlarinin amk. ulan 1 ilaç 300 liraydi lan. her hafta yeni ilac yeni malzeme ve sonuc yok. madem boyle olucak bari sevebilseydik cocugu. eminim de yaticak yer bulunurdu gercekten neyse daha fazla uzatmadan bitiriyorum. Nur içinde yat muhafazid Ali , cennette yanına gelip sana sarılabilirim umarm.