Barış dediğin şey dediğin gibi olmasi imkansız birşeydir. Mantiksal olarak bu mümkün değildir. Tanrinin işidir barış ve savaş.
Savaşmak dediğin kavram çok eskilere dayanır. insanlarin genlerinde vardır bu.Pgibolojik araştırmalara göre 3 yaşinda bir çocuğun yalan söylemesi imkansızdır.3 yaşina kadar bir çocuğun yalan söylemesi imkansızdır.Çünkü o yaşa kadar beyninde o kısım gelişmez insanda genetik olarak.Çocuk 4 yaşlarinda iken ise düşünebilmenin yan ürünü olarak yalan söylemeyi ve sahtekarlığı öğrenir. Bunun kötü bişey olduğunu kimse ona öğretmezse iyi bir yalancı olur. Yalan ve sahtekarliğin yani sıra büyüdükce oyunlarda örneğin misket oynamak yada taso oynamak kazanma arzusu ortaya çıkar. Bunu yani sıra daha çok kazanamazsa haset ve kıskançlık duygularini öğrenir. Hırs ve savaşmayı küçük yaştan kavrar. Herkesten çok tasosu ve bilyesi olsun ister.Önünde 3 seçenek vardır.
1. si kazanma hırsını sürekli körükler zeka seviyesine ve yeteneğine kadar kazanır.En güçlü olmak ister. Olamaz ise içinde bi yerlede haset olur.
2.si oyunu pek umursamaz zevkine oynar.Ki en doğalı budur.
3.sü kaybeden olur ezilen olur.
Şimdi bu 3 insan türünü anlattım sana.1. insan neden savaşmak ister.Çünkü kazandıklarını elinde tutmak ve daha fazla kazanmak ister. Kendinden güçsüz olanı kendine denk birey olarak görmez. Okul vesaire gibi ortamlarda zaten çocuklara kazanmak zorunda olduklarini empoze ederler.Ve sürekli bi savaş vardır.Ama çatişma halinde değil. pgibolojik savaş.1. çocuk bu savaşin içine doğar işte kazanmak istedikçe hırs yapar. Dedigin gibi buda bir savaş hazirligidir.
Bunu sakin 3 tür insan vardir olarak algılama bu bahsettiğim 3 lü arasinda kalan insanlarda vardir. Bu 3 lü kesin çizgilerdir. Neyse devam ediyim
1.çocuğun bu kazanma hırsı onun savaş çıkarmasina sebepdir.
gelelim 2.çocuğa
Bu tarz insanlar genelde dindardir.Tek düze hayat sürerler. Yada düzenli bir aileleri mutlu bir yuvalari vardir. Kazanma hırsları azdır.Ve bu sebeple en doğal olani budur.
3. Çocuğa gelecek olursak,
2 seçeneği vardir.Bu çocuğun ya hayati boyunca kaybeden olur. Yada buna bi son verir.
Bu tip insanın yani zamanında acıları vardır. Kaybettigi şeyler yada sevdikleri vardır. Belki bu zamanla kin ve nefrete dönüşür.Ve güçsüz olan güçle tanıştığında suç doğar göreceli olarak. Bunlari anlattim ama bunlar tamamen görecelidir. Milyonlarca insan tiplemesi olabilir.Ama bu duygular insanlarin savaşmasını eski zamanlardan beri birbirlerini öldürmesini sağlar. Savaşların ve vahsetin olmasinin nedeni yaradilişda vardır.Bu yüzden hiçbir insan barışı zaten sağlayamaz. Bunu yapacak olan tanrıdır. Okuduysan ne mutlu bana kardeşim