Tam eve doğru sürücekken babamın dediği geldi aklıma eve gitmek istemedim barışların arkasından gaza bastım.Bir süre arkalı önlü gittik arada barış binlik yapıp ani fren yapıyordu. Zaten altındaki tofaşı asfaltın kralı yaptığı belliydi bi kaç virajda yanladı son ses şarkı açıp gidiyordu tam bir dızo gibiydi dışardan.
Bu olaylar yüzünden gülmeyi unutmuştum ama şimdiyse motogibletimi sürerken gülümsüyordum. Biraz gittikten sonra bir yere arabayı parketti ve indi bana ikiside gülerek bakıyordu. Barış
-Kokusunumu aldın bin
Dedi gülerek sonra bagajdan 3-4 poşet siyah poşet çıkardı. Tüm poşetleri sol eline alıp yanıma geldi sağ eliyle omzuma dokundu
-Gelmeni beklemiyordum ama gel yabancı değilsin motorunu arabamın yanına koy ben eve çıkıyorum parkettikten sonra mertle çıkarsınız yanıma
Dedi ve önden gitti bende motoru parkettim ve mertle apartmana girdik ben asansöre yöneldim mert kolumdan tuttu merdivenle bi kat çıktık ev 2.kattaymış evin kapısı açıktı barış bizim için açık tutmuştur dite düşünüp içeri girdik salondan hoşgeldiniz sesini duyduk salona doğru yöneldik o sırada arkadamızdan giriş kapısı kapandı