Başlangıç için hiç bir zaman doğru kelimeleri seçemezdim. Kendimi bildim bileli bir eziktim. Öyle amerikan filmlerinde ki sıska, dayak yiyen tipler gelmeseniz aklınıza,
bu anlattıklarım film değil. insan ne için yaşar? Herşeyi başlatan soru buydu. Sevgi için mi? Para için mi? Tahtalı köye hazırlanmak için mi? Çoğunuz bi duraksadınız.
Ve 30 saniye olsada düşündünüz ne için yaşıyorum ben diye. Tanrı vermiş yaşıyoruz işte böyle soru mu olur amk dedi biriniz. Bir başkanız çocuklarım için. Diğer başkanız da aşk
için vs. vs. Düşünmeniz hoş güzel bir şey. Şimdi biraz daha derin düşünmeye çağırıyorum sizi. Hayalinizi kurduğunuz şey ya sizin sonunuzsa ? işte benim hikayemde burada başlamıştı.
08.08.2013 pazar günü başlamıştı hayatımı mahveden şey. Pc müh. 2. sınıf bir üni. öğrencisiydim. Cantuğ adında ev arkadaşımla. Gece dışarı çıkmıştık. Aslında o beni zorla çıkarmıştı.
Herhangi bir kafeye oturduk. içeri girenleri süzdüğümde çoğu kişinin bizim kampüsten olduğunu farketmiştim. Yüzleri tanıdık geliyordu. O an üzerimdeki kıyafetler ortamdan dolayı gözüme
çarpmıştı. daha çok liseli gibi kalmıştım ortamda daha klas şeylerim vardı tabi ama beni ne yapsınki havamdan giymemiştim. 72 kilo 1.79 boylarında kasları gözükmüyen üçgen bir vücudum ve açık bal renginde gözlerim vardı.
Cantuğ:Hakan dün verilen ödevi yaptın mı ?
Ben :(sırıtmalı bir gülüşle) 2 sene oldu ama hala tanışamadık be oğlum.
Cantuğ:Benimkide soruya neyse az sonra kız arkadaşım gelicek.
Ben :Cemre mi?
Cantuğ:Ne cemresi olum odan ayrılalı 1 hafta oluyor idil gelecek sankın cemreden felan bahsedeyim deme.
diyerek güldü. O an düşündüm. Ev arkadaşım diye demiyorum tam bir o.çocuğudur kendisi. Artık geldiğimiz durum bu malasef. Günümüzde sevgiler dağları delmiyor. 1 aylık internet paketleri gibiler.
kotası dolunca yenileniyorlar. Ve ademoğlu buna doymuyor. Biraz sonra idil ve yanında bir arkdaşıyla masaya oturdular.
Cantuğ:Hoşgeldin sevgilim niye geciktin ?
idil:Bu yanımdaki şahıs yüzünden.
Kristina:(tatlı bir şekilde)Mereba ben kristina dedi.
Cantuğ:Sana bahsettiğim ev arkadaşım Hakan.
Ben: Merhaba memnun oldum.
idil:Seni daha önce hiç görmedim. Burada mı okuyorsun.
Ben: Genelde sınıftan pek çıkmam. Evet bilgisayar mühendisliği 2.sınıf.
idil:Ciddi misin ? Kristina da o bölüme bugün erasmusla geldi.
Şansa bak a.q iyide ben kimseyle arkadaş olmak istemiyordum ki. Sonra bakışlarından anladım ki Cantuğ beni yine tuzağa düşürmüştü. Yalnız olmam bana koymuyorken neden bunu dert edip karşıma yeni insanlar cıkarmaya çalışıyordu anlamıyordum. Masandan kalktım çok özür dilerim acilen bir yere yetişmem gerek diyerek kafeden cıktım hava serindi yıldızlar karanlığı kırmıştı. hırkamın kapşonünü
kafama geçirerek sigaramı yaktım. ( https://www.youtube.com/watch?v=aHjpOzsQ9YI ) kulaklığımı takarak sahil boyunca yürümeye başladım. Hayatım hiç kolay geçmememişti. Ve yalnızlıktan başka dostum
olmamıştı. Sevmeyi bırakmıştım. O gece dünyanın farklı göründüğü geceydi sanki. Esen rüzgarın sesi bile farklıydı. Birden müziğe dalmış olmalıydım ki birinin omuzuna sert şekilde çarpmamla yere düşmüştüm.
Çarptığım kişi bir bayandı ve yerinden bile kıpırdamamıştı. Sırtı bana dönük şekilde kafasının gözlerini görebileceğim kadar bana çevirdi. Gözleri ilk defa böyle güzel bir mavi tonu görüyordum. Neydi bu melek felan mı yoksa düşmemle kafamı çok sert vurup ölmüşmüydüm. Bana fısıldayarak Herşey yeni başlıyor, sen seçildin dedi.
Bir anda gözlerimi açtım ve yerden başımı tutarak kalktım. Ne kadar sert vurduysam artık. Etrafta kimse yoktu. Neler oluyordu kafayımı yaktım diye düşündüm. Kimdin mavi gözlü kız? neydin sen?...