öncelikle beyler vaegir hudunda yaşadıklarım ı okumanızı tavsiye ediyorum aksi takdirde karakterleri ve olayların nasıl bu raddeye geldiğini anlayamazsınız

Buradan Nelag kalesini görebiliyorduk hemen dibimizdeki kayanın arkasında püsküllü miğferlerimizi tilki kürklü kalpaklarımızın içine geçirdik, son hazırlıklarımızı yaptık. Artık at sürülebilecek kadar düzdü ortam. Sırtımda yay ve sadağım, sağ elimde keskin kılıcım, sol elimde etrafı kürklü kalkanım vardı. Küçük orduma iki sıra olmasını emrettim ve bir anda üstümüze oklar yağmaya başladı manevra yapa yapa kale kapılarının önüne geldik Ichamuqa gönüllülük yapıp kapıyı iteledi. Kapıyı hiç kimse tutmuyordu. içeri atlarımızı sürdük ve kenarraki Vaegirli askerlerden kalbime bir oku yedim.

Yerdeydim! Sesler gittikçe boğuklaşıyor, gözüm bulanıklaşıyor, savaş boruları ve acıdan bağıran askerlerin sesleri kulağımı tırmıklıyor, Hanchuq beni sırtlayıp kalenin içindeki saman bir eve doğru zütürüyordu. Bildiğiniz ölüyordum!