-Son part-

Patron söze girdi:
-Senin gerçek baban benim.
- Nasıl... Olamaz, hayır.
-Beni utandırdın. Bu kadar kolay bir işi yapamadın. Hem de benim oğlumdun.
Annen seni doğururken ölünce seni bu aileye verdim. iyi bir adam ol diye. Sen gittin katil oldun.
-"Aşağılık herif! Sana inanmıyorum. " derken gerçek olmadığını söyleyen babamın gözlerine baktım. Gözlerinde korku ve pişmanlık vardı. Yoksa doğru mu söylüyordu.
-Sana son bir fırsat daha. Ya benim yanımda çalışırsın ya da ölürsün.
-Senin gibi katillik prensipliği olmayan, katillik sanatından anlamayan adamın yanında çalışacağıma ölürüm daha iyi.
-Öyle olsun.
Patron doktora baktı ve tamam anlamında kafasını salladı. Doktor belindeki silahı çıkardı önce annemin kafasına sonra babamın kafasına sıktı. Bana gelince durdu ve "üzgünüm evlat" dedi. Ve TAK!