Kıvırcık saçlı bir kız görüyorum dolmuşun içinde. Hemen dolmuşa atlıyorum. Dolmuşa binince hüsran...
O kız değil ama dolmuş hareket ediyor. Kalıyorum dolmuşta.
50 metre gitmeden duramıyorum şoföre müsait bir yerde diyorum.
Adam duruyor durmasına ama dalga mı geçiyorsun birader diyor.
Parayı verip iniyorum. Laf dalaşına gerek yok.
Tekrar dönüyorum o durağa.

Oturuyorum. Hava kararmaya başlıyor. Bir sigara yakıyorum.
Yok, olacak gibi değil vakit geçmiyor.

Takıyorum kulaklığı. Açıyorum sevdiğim bir şarkıyı: "Zeki Müren-Seni sordum yıldızlara"

Kapatıyorum gözlerimi, arkama yaşlanıyorum.

Uyuyakalmışım.

Bir el hissediyorum omzumda.

Gözlerimi açmak istemiyorum. Dokunuş çok narin.

Fakat dokunan her kimse ısrarlı.


Kulaklığı çıkarıp, gözlerimi açmadan ne var diyorum.

Cevap gelmiyor.

Hâlâ o dokunuş.

Gözlerimi açıp şöyle bir bakıyorum: