Şeyh, eline bir Kuran-ı Kerim alıp Mustafa Kemal‘e uzatır:

"Meşrutiyet idaresinin Halife Efendimize kötülük yapmayacağına dair bu kitap üzerine yemin eder misiniz?"

Mustafa Kemal, Kuran’ı alıp öper ve "Bu kitap ve namusum üzerine ant içerim ki Halife’ye bir kötülük yapılmayacak" der.

Ayaklanma bir süre için durur; Osmanlı otoritesi sağlanır.

Ancak bu, uzun sürmez, Eylül 1911’de italyanlar Trablusgarp’a saldırınca Mustafa Kemal’e yeniden yol görünecektir.

8. Trablusgarp savaşı başladığında Osmanlı’nın bölgeye gidecek hali yoktur.

Bir avuç subay, kendilerinden 10 kat fazla kuvvete karşı savaşmak üzere karayoluyla ve gizlice bölgeye koşmaya karar verirler.

Binbaşı Mustafa Kemal de çocukluk arkadaşları Nuri ve Fuat’la birlikte yola koyulur. 

Harbiye Nezareti, "Yakalanırsanız ‘Hükûmetin bilgisi dışında seyahat ediyoruz’ diyeceksiniz” diye tembihlemiştir.

9. “Şerif” takma adıyla, bir gazeteci kimliğiyle gider Atamız.

Yolda hastalanır. 15 gün iskenderiye’de yatar. Kasım sonu önce trenle Mısır’a girerler. Çölü aşmak için bir süre atla, 8 gün deve sırtında seyahat ederler. Develerin yükü artınca yaya yürürler.

10. Geceleri çadırda kalıyorlardır. Mustafa Kemal fasulye ayıklıyor, Fuat pişiriyordur.

Susuz, ağaçsız Mısır çölünü, rüyalarında Rumeli’yi görerek aşarlar. 

Son tren istasyonunda Mısırlı bir subay kimlik kontrolü yapar. Arap kılığına bürünmüşlerdir, ama mavi gözleri Mustafa Kemal’i ele veriyordur. Yakalanacaklarını anlayınca, kimliğini açıklar; Mısırlı'nın dini duygularına hitap eder:

"Gâvurlara karşı kutsal cihada katılmaya gidiyoruz" der.

Sınırı böyle geçerler. Üniformalarını giyerler; silahlarını gizledikleri yerlerden çıkarıp savaşa katılırlar.

11. Bir avuç gönüllü, şimdi Kuzey Afrika’daki son vatan toprağını savunacaklardır.

Fuat Bulca savaşın en kritik gününü Cemal Kutay’a şöyle anlatmıştır:

“Mustafa Kemal, bir taarruza karar verdi. (... ) Her şeyi hazırladık. Hedefimiz Kasr-ı Harun idi. Burası, zannederim Kartacalıların zamanından kala