Ayet kelimesi yüce kitabımız Kuran-ı Kerim'de iki manada kullanılmıştır:
1- Bildiğimiz Kurân ayetleri anlamında
2- Delil, mucize ve işaret anlamında
Ancak Sûre kelimesi sadece tek anlamda, bildiğimiz Kurân bölümleri anlamında kullanmıştır. Kurân, ayet kavramı üzerinde daha çok durur. Sûre kelimesi ise iki-üç yerde geçer. Peki bu neden böyledir? Aslında sûrenin ayetten daha anlamlı olması gerekmez mi? Daha anlaşılır olması için bu durumu bir örnekle açıklayalım. Örneğin Osmanlı tarihi kitabında "Lale Devri" diye bir bölüm okuyorsunuz. Bu bölüm bize Osmanlı'daki bir dönemi anlatacaktır. Kitabın bu bölümünde tıpkı Kuran ayetleri gibi cümleler ve paragraflar bulunacaktır. Ama hiç bir cümle tek başına Lale Devri'ni anlatamayacaktır. Lale Devri'nin ne olduğunu anlamak için ilgili bölümü okuyup bitirmek gerekir. Ancak Kuran'daki her sûre böyle değildir. Bir sûre içinde birbirinden bağımsız konular işlenebilmektedir. Dolaysıyla bir sûreyle öteki sûre arasında ne fark olduğunu çoğu zaman izah edemeyiz. Zaten çoğu sûrenin ismiyle, o sûrenin içinde anlatılanlar arasında bir alâka kurmak güçtür. O halde şunu düşünelim: Kuran-ı Kerim'de neden sûreler var?
Kuran-ı Kerim neden bölümlere/pasajlara ayrılmış?

--spoiler--

--spoiler--

Burada akla gelen en makul cevap şu:
"insanlara Kuran okurken ezberleme kolaylığı olsun diye, Kuran-ı Kerim bölümlere ayrılmıştır" olacaktır.
Eğer böyle bir cevabı kabul ediyorsanız peşinen şunu kabullenmiş oluyorsunuz: Kuran sûreleri asla anlamlı parçalar değildir. Zaten, Allah onları anlamamız için değil, okuyup ezberlememiz için indirdi.

işin daha da ilginç yanı Kuran-ı Kerim, ayetler üzerinden değil sûreler üzerinden insanlara meydan okumaktadır.
Eğer kulumuza (muhafazid’e) indirdiğimiz (Kur’an) hakkında şüphede iseniz, haydin onun benzeri bir sûre getirin ve eğer doğru söyleyenler iseniz, Allah’tan başka şahitlerinizi çağırın (ve bunu ispat edin). [Bakara-23]