Kardeşim, sevgilimle ben 2 yıldır beraberiz. Gerçekten çok zor başladık bu ilişkiye çok fazla engel vardı. Ona rağmen sevmiştik birbirimizi. Ki hala da öyle değişen bir şey yok.

Ama sorun şu ki biz görüşemiyoruz. Evlerimiz arasında en fazla 1 km var ama yine de görüşemiyoruz. O kadar fazla engel var artık düşün. Aile değil bu arada engel. Neyse gel zaman git zaman iki yıl oldu ve hala bu değişmedi. Hatta daha da zorlaştı şuan. Zorunlu olarak şuan hiçbir şekilde görüşemiyoruz. 1 aydır böyle. Yani tek taraflı olsa üzülmem yemin ederim üzülmem ama işte. O bi türlü olmuyo ya beraberlik. Böyle içine öküz oturuyo içerden sana baskı yapıyo. Ve yapabildiğin tek şey resimlerin pixellerine bakmak. Çok zor gerçekten çok zor. Hele ki o insan sizin siz olmanızı sağladıysa kendinizi çok yarım hissediyorsunuz.

Bak sana yemin ediyorum 2 yıl içinde doğru düzgün bi akşam oturup başbaşa yemek bile yiyemedik. Ben müsait olduğum zaman o olmuyor yada tam tersi işte vs vs. Hiç görüşemedik yani. Bi kez olsun birbirimize tam doyamadık hep ekgib kaldık hep bişeyler ters gitti.

Ya biz hep hayallerle mi yaşayacaz be. Hiç bi zaman bu hayaller gerçek olmayacak mı dıbınakoyim. Yoruldum ben bişeyleri beklemekten. Her dakika beklediğim bişey var. Her dakika aklımdan bişeyler geçiyor. Yoruldum ben daha. Yeter