Seyrederken yavaş yavaş tarlaya doğru yaklaşıyordum. Ben tarlaya yaklaşınca hışırtı sesleri yavaşça kesiliyordu, iyice yanaştım yanaştım kendi kendime “ Ulan Bilal ağa korktun mu yoksa hay Allah seni” dedim ve cesaretli şekilde tarlaya girdim. Ama öyle bir atmosfer vardı ki o hışırtı seslerinin geldiği yöne bir türlü bakıp, kafamı çeviremiyordum, yavaş yavaş mahsülü kontrol etmeye başladım. Vakkasın dedikleri doğruydu, birkaç sebze, meyve zedelenmiş ve yenilmeyecek hale getirilmişti. Nitekim sağa doğru adımımı attım ve hareketlenmelerin olduğu yere doğru yürümeye başladım. Her bir adım atışımda hışırtı sesleri çoğalmaya başladı. Yaklaştım, yaklaştım yaprakların ardına elimi atmamla beraber elimde bir sıcaklık ve sanki biri elimi tutmuş gibi hissettim.