Melek yüzlüm ile yan yana 5-10 dakika seyahat ettikten sonra ineceğim durağa yaklaştığımızı fark ettim.
inersem namerdim diyordum içimden bu güzelliği takip edecektim. Onunla beraber yolculuğa devam ettim...

Saat daha sabahın erken saatleriydi heralde işe falan gidiyor diyerek takip edip çalıştığı işyerinin adresini öğrenmekti amacım... Ve sonunda bi durakta indi bende peşinden indim telefonla birini aradıktan sonra duraktaki bankta oturup beklemeye başladı. Bende karşı durağa geçmiş usulca onu izliyordum hayran kalmıştım adeta...

etrafta kasvetli bir sessizlik vardı… ne bir bebek ağlıyor, ne bir nene romatizmalarından şikayet ediyordu, durak bomboştuu. Sadece bir kel vardı kızın yanında oturan ihtiyar yaşlı bir kel. bu sessizlik bana huzur verdiği kadar tedirgin de ediyordu… çünkü ters giden bir şeyler vardı… Bu kızın sabahın köründe şehrin en doğu ve sessiz yerinde bu kelin yanında ne işi olabilirdi ki? . . .

M A C E R A G E R i D Ö N Ü Y O R !... Part geliyor panpalarım yerinizi alın.