Annemle babam geçen sene boşandı. Annemi döverken dayanamadım ve babamı dövdüm. O da evi bize bıraktı, gibtirip gitti.

Annem çalışmıyor ama artık maaşım annemle beni geçindirecek kadar yüksek. Ayrıca 5 senedir birikmiş bir miktar param da var.

Şule'ye de açıldım, ondan sonra tek kelime konuşmadık zaten.

Ustam da işleri ilerletti benim sayemde. Artık ben de usta sayılırım. Bir dükkanda iki usta. Dükkanımız büyüdü artık.

Kafamı iki şey meşgul ediyor. Şule ve Ormandaki o imphala.

O hurda mevzusunu ustamla açıyorum.

"Getir dıbına koyayım" diyor.

Bir çekici tutup dükkana getiriyorum.

Ustam hiç umutlu bakmıyor. Buna harcayacağın paraya yenisini alırsın diyor.

Kafama koyuyorum o arabayı geri döndüreceğim.

Ama ustama ayıp olmasın diye mesai saatleri dışında onla uğraşıyorum. Yorgun olduğum için hâlâ aklımda nasıl başlayacağım bile yok.

edit:Yemek yiyip yazıyorum hemen.