Edit: Hikayem bitmiştir, okuduğunuz ve desteklediğiniz için çok teşekkür ederim.

Hayatım derme çatma bir evde, yoksulluk ve sefalet içinde yaşam savaşı veren bir ailede başladı .ilk başlarda her şey toz pembe gelişirken bir müddet sonra gerçekleri yavaş yavaş anlamaya başlıyordum. Babamın beni parka zütürürken selam verdiği göz kırptığı fahişeleri sanki arkadaşıymış gibi karşılıyor anneme bahsetmiyordum,ta ki annem mesaiye kaldığı gün babamla o kadınlardan birini yatak odasında basana kadar.
ilgi ve alaka gelirse devam ederim.
Rez demeniz yeterlidir.