Oraları hızlıca geçeceğim. Evin önüne gittik, adam evime gitti bense kapıda bekledim. 10 dakika sonra adam geri geldi elinde benim eşyalarım vardı. “Hadi bin arabaya” dedi. Bindik ve gitmeye başladık. Onun evine varmıştık. Bizim evde ne konuşuldu, beni satın mı aldı, inanki bilmiyorum fakat hayatım tekrardan yeniden yeniye başlamıştı. Bu adam emekli bir askerdi, bir çatışmada yaralanıp emekliye ayrılmış falan bu adam emekli subay Mehmet Matlu idi. Hayatımın en güzel anlarını bana yaşatan, beni kara harp okulunda okutturan, her sıkıntımda yanımda olan güzel insan oydu. “Şimdilik ona çok duacıyım, Allah mekanını cennet eylesin”.