O günün sabahında saat sabah 06:00 da askerlerimle beraber sınıra gidecektim. Görev için 15 er 5 uzman ve ben görevliydim. Herkesi hazırladım ve içtimada kısa bir sohbet ettik. “Beyler sınıra gidiyoruz ve 30 gün gelmeyeceğiz” dedim ardına birazda rahatlatma cümleleri söyledim. Pek sıkıntılı bir iş olmadığını anlattım. Askerlerle biraz konuştuktan sonra astsubaya döndüm ve karakolun ona emanet olduğunu ve Allah yardımcısı olduğunu söyledim. 15 dakika sonra 20 asker ve ben yola çıktık, yol dediysem dağlara çıktık. Sınıra gitmek için yaklaşık 25 dakika yürümek gerekiyordu yürüdük. Dağlar dik ve tehlikeliydi, burada konaklamak bile yanlış olabilirdi. Çantalarımızda 20kg yük, elimizde g3, ayaklarımız su topluyor sonra su botun içinde patlıyor. Askerin en büyük eziyetidir ya gidişler gittik ve sınıra vardık.