ben onun suratına bakıyorum.o elim iyi diye eşine kaş göz işareti yapıyor.gir ihaleye
diye.
bana döndü. hani severek vurma varya çocuklara yavaşca acıtmadan üst üste iki üç
kere ondan yaptı bana.
anasını gibeyim dalacam ama zor tutuyorum kendimi. mekan içindeyiz diye
-git ne yannanımı yersen ye.gibimde bile değilsin amk. dedi
-gel çıkalım şu işi halledelim. dedim.
yanındaki lavuklar da bana ters ters bakıyor bu arada.ama tanıyorum ikisini.
-olm gibtir git. dürtecem zütüne başına bıçağı suratına bakılmaz hale getirecem seni
sonra kızı da başkası alacak gibtir git ne tak yersen ye diyom hala kaşınıyon.bi oyun
oynatmadın amk. dedi
mesajımı aldım. içimde bi rahatlama oldu.onu halletmiş gibiydik. artık aramızda
olmayacaktı ebruyla ama
ebruyla aramız??
bi ara olduğu kesin di ama uzak mı yakın mı bilene aşk olsun
mekandan ayrıldım.o bini hala görürüm hatta bana müşteri getirirdi arasıra ve
hanutunu da alırdı. bazen hala binliğine şaka yollu tokat atar. yanarım yanarım bi
tokat da ben vurup hıncımı alamadım ona yanarım amk.
bi kulağım la bi gözüm hep telefondaydı. acaba bi mesaj gelir mi?bir arar mı??
çaldırmasına bile razıydım
tam iki hafta hiç bişey gelmedi.ses soluk yok.o iki haftayı bana sorun amk.
tam umudu kesmeye başlamışken...
• *evet iki hafta onsuz geçmişti. işten yemekten yatmaktan hatta gülmekten bile zevk
alamadığım bir iki hafta olmuştu.
umudum gün geçtikçe eriyor.ama içimden sürekli hadi çık gel artık diyordum
ama bende kalkıp gitmiştim masadan.bi nevi onu orda öyle bırakıp gitmiştim.
belki bana daha diyecekleri vardı.
günlerce bunları düşündüm hep.
sonra o gün geldi.
iskele caddesinde meşhur bir cafeterya vardı
balıkçılar kahvesi diye.
sabah 11 gibi tost yemeye gittik 3 arkadaş.
totsları söyledik çayla beraber zütürüyorduk ki
• *onun geldiğini gördüm.o da bir arkadaşı ile gelmişti. dünyam durdu. sadece baktım
kaldım ona.ne kadar özlemişim lan bilemezsiniz amk.