yine amaç belliydi. dükkanda yalnızım diyerek salladım
uzatmıyorum tek tercih yaptım. açık öğretim işletme
kızda türkiyenin önemli bir kaç üniversitesine tercih yapmış rehber öğretmen yardımı
ile.
evet artık ayrılığın sinyalleri yavaş yavaş geliyordu
ebru da bu durumun farkında olarak daha sık mesaj atıyordu
ayrılıktan şimdiden sıkça bahseder olmaya başlamıştı
çok seviyordum lan kızı o bir şehirde ben bir şehirde nasıl dayanacaktım amk.
tercihler yapıldıktan sonra bir gün akşam erkek kardeşi hariç ailecek yemeğe çıkmışlar
dönüşte dükkana uğradılar
artık korkacak bir durum yoktu.
tercihi yapmıştım amk.
ebru geldi.
-daha işin çok mu dedi.
-1 saat kadar hayırdır dedim
-babamlarla seni eve bırakırız diye düşünmüştük dedi
vay amk bu kadar sevilir mi?.hepsini kızın hatırına yapıyor olsarak gerekti beyler
-erken daha bırakamam dedim
-iyi biz biraz daha dolaşalım o zaman dedi annesi
ulan ayıp ediyorduk hay işini gücünü gibeyim
yarım saat sonra mesaj attım. ebruya
- bitti işim diye
-tamam geliyoruz dedi
geldiler ben araba nerde diye merak ediyorum. araba yok.amk zaten yürüyerek
gelmişler çarşıya
eve kadar benimle mi yürüyeceklerdi yuh amk.
yapar mı yapar bunlar desemde
-bizim eve kadar yürüyelim orda zütürürüz seni dedi
-iyi dedim. koluma girdi
annesi babası önde kolkola biz arkada yürüdük
apartmanın yanına geldik
-babası daha erken uykun yoksa gel birer kahve içelim dedi
-annesi yorgun degilsen gel oğlum dedi
ebru herkese cevabı verdi.
-yorgun değilmiş hadi dedi
nerden biliyon amk.
ben rahatsız etmeyeyim desemde apartman girişine yöneldiler bile
yukarı çıktık
kahveler geldi. içtik
iş güç biraz muhabbet
-istediğin zaman söyle zütüreyim dedi babası
ebru yine atladı
-baba gerek yok taksiyle gider artık dedi