sana sürpriz yaptık kızım dedim
bu arada da sürmeye başladı
arabaya ne olur dur dedirtmesin diye başında dolaşan şeytanlardan medet aradım
ebrunun
neyseki başka mesaidelerdi ve
-iyi yapmışsınız dedi
bana da merhaba deyip önüne döndü
ama hiç de hoş bir merhaba gibi görünmüyordu
neyse buna da şükür diyerek oturdum oturduğum yerde
pişman pişman
amk.bi tak yapsam da pişman olsam neyse
annesi bir kaç soru sordu
çok efendi bir çocuk üslubu ile hepsine cevap verdim
babası bi kaç kez aaaa?? öyle mi?? gibi kısa kelimelerle konuşmaya katılsada
bizimki hiç bir tepki vermeden yüzünü diğer cama döndürerek yolculuğa devam
ediyordu
ben ise hiç acele etmedim.yol yakınken durdurur beni falan yolda indirirler diye
bekledim
konyaya kadar bekledim
ama bir baktım bizimkisi zaten uyumuş
kafası da bir müddet sonra benden tarafa döndü
yüzüne öyle derin derin bakarken ağlamadıysam en abazanız gibsin
ağlama değil de duygu boşalması diyelim
lan ne kadar güzeldi amk. annesi de kendini uykuya kaptırmışken ön koltuğa biraz
yaklaşıp babasına
düşük sesle
---uykunuz gelince haber verin size fıkra anlatayım uykunuz kaçsın dedim
sanki dünyanın en komik fıkrasını anlatmışım gibi gülme krizine girdi adam
-tamam gerek kalmadı allah iyiliğini versin açtın yeterince dedi
-allahtan fıkra anlatmadım dedim
gülmeye devam etti
durup durup gülüyordu.bir ara kafası mı güzel diye şüphelensemde
ben de o gülüyor diye gülmeye başladım
biraz daha ilerledikten sonra
zütümü biraz daha ebrudan tarafa sürüdüm hani üstüme uyuyakalmaya devam etsin
diye.
benim gözümde gram uyku yok
içim heyecanlı, telaşlı,ne yapacağını bilmez bir şekilde
beşiktaşlı deli ibonun sol kanattan sopu sürerken ne yapacağını bilememek gibi farklı
bir duygu
-babası anlat bakalım diyerek düşüncelerden arıttı beni
-ne anlatayım dedim şaşkınlıkla
-fıkra anlatacaktın ya dedi
-ben fıkra bilmem ki dedim
yine gülmeye başladı herif.amk hiç espri görmemiş gibiydi hayatında