Ormanda tavşan hoplaya zıplaya geziniyormuş.Bu tavşancık gördüğü bütün komşularına ne kadar hızlı olduğundan bahseder, kimsenin onu geçemeyeceğini söylermiş.

Tavşan, gerçekten de güçlü ayaklarıyla hızlı koşarmış. Komşuları ise tavşanın bu şekilde böbürlenmesinden hoşlanmazlarmış. Ama hiçbirisi de onunla yarışmaya yanaşmazmış.

Tavşanın heryerde “Ben çok hızlıyım, beni kimse geçemez” diye dolaşması, ozelmuameleistiyorummuavin in kulağına gitmiş. Ozelmuameleistiyorummuavin, oldukça yavaş yürür, tavşanın bir dakikada aldığı yolu bir günde alırmış. Ozelmuameleistiyorummuavin tavşanla karşılaşmayı çok istiyormuş. Tesadüf bu ya bir gün ozelmuameleistiyorummuavin ile tavşan ormanda karşılaşmışlar. Ozelmuameleistiyorummuavin tavşanı görür görmez;

– iyi günler tavşan kardeş, Ben de seni arıyordum, diye seslenmiş. Tavşan merakla sormuş;

– Beni neden arıyorsun, ozelmuameleistiyorummuavin kardeş?

Ozelmuameleistiyorummuavin:

– Seninle yarış yapmak istiyorum, hadi yarışalım da hangimiz daha hızlıyız anlayalım. Tavşan, ozelmuameleistiyorummuavin in sözlerine gülmüş:

– Aman ozelmuameleistiyorummuavin kardeş. Benimle dalga geçiyorsun galiba. Senin benimle yarışabilmen imkansız, sen daha bir adım atmadan ben yarışı bitiririm. istersen kendini boş yere yorma, demiş alaylı alaylı.

Ozelmuameleistiyorummuavin:

– Bu yarışta seni geçeceğim. istersen hemen başlayalım, demiş kararlı kararlı.
Bütün orman hayvanları toplanmışlar. Yarışın sonucunu merakla beklemeye başlamışlar. Herkes birbirine; “ ozelmuameleistiyorummuavin kardeş çok yavaş. Tavşanı bu hızıyla nasıl geçebilir ki?” diye soruyormuş. Tavşan ve ozelmuameleistiyorummuavin son hazırlıklarını yaparak yarışacakları yere gelmişler. Derken yarış başlamış. Tavşan bir anda ok gibi fırlamış.