Gittim attım kendimi bir banka. Sigara yanımdaydı. Sürekli içiyordum ve istanbul artık daha da anlamsız bir şehirdi. Bir dilenci geldi yanıma para istemek için.
"Tek mal varlığım bu dedim" Marlboro'yu uzatarak.

Almadı.

Uzattım tekrar, "Dilenciler de Marlboro içer." Dedim. Ve ekledim "Yeter ki kimseye gösterme" Aldı sigarayı ve uzaklaştı.

Üşüyordum. Eve dönse miydim? Dönemezdim. Baba dediğim adam bir sigara için tokat atmıştı bana. Yürümeye başladım. Cebimde sadece 15 lira vardı. 5 lirasına simit meyve suyu aldım. Karnımı doyurduktan sonra bir parka oturdum. Birbiriyle öpüşen sevgilileri izledim. Sıkılıyordum. Gece yarısına yaklaşırken saatler park da boşalıyordu. Evden de baya uzaklaşmıştım. istanbul yutmuştu beni. Yolu da unutmuştum.

Zabıtalar geliyordu. Görünmeden kaçtım. Eve zütürürlerdi beni.

Ara sokaklar en iyisiydi aslında.

Kendime bir ara sokak bulmaya karar verdim.