Konuştuşumuz gibi buluştuk restorana yakın bir yerde bizimkilerle. Aramızda son konuşmalar geçti. Alican 'Beyler ben yanıma bir bıçak çektim, valla güvenmiyorum bu armutlara' dedi.
'inşallah kullanmana gerek kalmayacak kardeşim rahat ol bi yemek yiyip gidicez' dedim. Ama derken bende tedirgindim gizleyebilmişmiydim tedirginliğimi bilmiyorum...

Restoranın önüne geldiğimizde şaşırmıştık tamam zenginlerdi biliyorduk ama bu kadarını da beklemiyorduk. Bekir'in dediği gibi girişteki 2 iri yarı ama bir o kadarda güler yüzlü görevlilere kendimizi tanıttık. Bizi hoş karşıladılar, hemde baya. içeri girdiğimizde harbiden de kapatmışlardı mekanı sadece Mertler vardı ortada ki büyük masa da bizleri bekliyorlardı. Oturduk hepsi bir ağızdan iyi şeyler söylüyordu... 'Hoşgeldiniz','Yorulmadınız umarım','Keşke sizi aldırmamıza izin verseydiniz', gibi şeyler.Şaşırmıştık ama hepimizin de yüzü gülüyordu. Felaket senaryosuna hazırlayınca kendimizi çok iyi gelmişti bu karşılama bize.