Neyse, gittik eve soyunup seviştik. sıradan bi sevişmeydi. zate bilen bilir sevişmeye heveslendiğin zaman hiç tahmin ettiğin gibi bir ciks olmaz. kadınlar daha iyi bilir bunu, çok arzulu ve istekli başladıkları zaman, deli gibi sevişmek istediği zaman hoppp içinde patlar her şey. yallap şlap bitti gitti olur. -ya nolduuu? -eninin körü oldu bitti işte. Açtık tv’yi izliyoruz. zengin kız fakir oğlan dizisinin hastasıyım. sarp ve şükrü’nün diyalogları öldürüyor. yarıla yarıla gülüyorum. kız da uzanmış çekyata cep telefonundan face takılıyor. resmen evli çift gibiyiz.. sanki az önce sevişmemişiz gibi bir ortam var. reklam çıktı, çekyata doğrulup ” yarın erkenden gitme, akşam seni arabayla bırakırım ” dedim. tamam dedi. ” bu arada öğlen az bi işim var, 1 saat kadar arkadaşın yanına gitcem” dedim. tamam dedi. Lan amk bi de kadınların çok konuşmasından şikayet ederler, resmen konuşmayarak acı çektiriyordu. tamam, peki, hıhı, başka hiçbir laf yoktu kızda. hele şükür dizi başladı da yüzüm gülmüştü.