Ertesi gün işimi halletmek için çıktım dışarı. 1,5 saat sonra tekrar eve geldim.. baktım eve kız yok. dolandım odaları yok. allah allah dedim acaba alış-verişe mi çıktı. yoksa haber vermeden çekip gitti mi lan dedim. konuşuyorum kendimle mal mal. bu arada hayatta elbiselerle evde durmam. bekar adamız tabi, şortumu giyer öyle dolaşırım. söylene söylene geçtim yatak odasına. elbiseleri çıkarıp astım askılığa. şortumu almak için dolabı açtığımda; ”ağann s*k*ey*mmmmmm” diye çığlık atıp elbiseleri giymeye başladım. kız ölüyordu. hastaneye yetiştirmem lazımdı.