a) islâm dîninin şâri'i olan yüce Allah'ın vahî ile indirdiği mukaddes kitab Kur'ân-ı Kerîm.

b) Hz. muhafazid'in (as) söz ve davranışlarından ibâret olan Sünnet.

c) Kur'ân-ı Kerîm ile sünnetten anlaşıldığı üzere, kendilerine kısım teşri' yetkisi verilen müctehid âlimlerin herhangi bir şer'î hüküm üzerine birleşmesi anldıbına gelen icmâ.

d) Müctehid âlimlerin, Kur'ân-ı Kerîm ile sünnette açık bir şer'î hükmü bulunmayan herhangi bir husûsu, aralarındaki illet ve sebeb'in aynı olmasından dolayı, kesinleşmiş bir şer'î hükmü bulunan başka bir husûsa ilhak etmek mânasına gelen Kıyâs.

Kur'an-ı Kerim ve sünnet dışındakileri belirleyici ve esas almadığımı belirterek konuşmaya devam ediyorum.

Tartışmasız tek ve gerçek kaynağımız, Rabb kelamı, ilim güneşi Kur'an-ı Kerim' dir.

Sünnet noktasında, asırlar önce Peygamber efendimiz'in (s.a.v) söz ve yaşanmışlıklarının, günümüze asimile olmadan, çarpıtılmadan gelme ihtimalini düşük buluyorum. Beşer şaşar. Sahabe efendilerimizin nakillerinden sonra, ehl-i beyt harici aktarımlar, konuya olan güveni ve itikadı sarsıyor. Zaman makinesi icad olana dek şahsi kanaatim budur.

Hülasa, yukarıdaki 4 maddeden sonraki yazılar, şahsi fikirlerim olup, her görüşe saygılı olduğumu bildiririm.

(not: oryantalist değilim. sadece Rabbimin verdiğini beyni kullanan bir aciz kulum.)