tuvalete oturdum, sürekli ıkınıyordum, canım çok yanıyordu, bir anda bir şey düştü tuvalete, bu karnımdaki çocuktu... o kadar kötü bir manzaraydı ki, o manzarayı gördükten sonra 1 hafta boyunca hep kabuslar gördüm... klozetin içinde küçücük bir bebek vardı.

bebek de denmez aslında, ne derler, ha fetüs... işte karşımda karnımda doğacak olan çocuğun fetüsü vardı... kendime tokatlar atıyordum, delirmiş gibiydim, kafamı vuruyordum, ardından kusuyordum... bir katildim ben... evet ben bir çocuğun katiliydim... gözlerimi kapayarak sifonu çektim... artık gitmişti o ...

ben: esin, bu sefer de ben çok kötü oldum, çok korkunç bir şey bu... yüzümü yıkayıp geliyorum...

amk çok korkunç bir şeydi lan bu, o an kusacaktım ama kusmadım, midem bulandı, pgibolojim bozuldu amk... lavaboya gittim yüzümü soğuk suyla yıkadım.. tekrardan esin'in yanına gittim...
esin: sen bile dayanamadın, miden bulandı ya bunları yaşayan ben ? ben nasıl dayanacaktım savaş ? istersen bugünlük burada bitirelim..
ben: yok hayır olmaz, devam et lütfen...