Rıfat buralara daha öncede gelmiş olacak ki buraları çok iyi biliyordu sanki evinde gibi karış karış sokakları ezberlemişti. Bana baktı ve devam etti “bak Önder aramızda kalsın ama ben uyuşturucu madde alıcam” dedi. “Neeee?”, “Ne diyorsun oğlum sen” dedim. Rıfatın yaşı küçüktü ve böyle bir şey yapması uyuşturucudan yeni kurtuluş olan kendimin vicdanını acıtmıştı. “Bağımlımısın oğlum sen” dedim. “Evet kardeşim” dedi. “Ulan sen gerizekalımısın hayatınla oynuyorsun ben zor kurtuldum” dedim. Rıfat sinirli ve asabi şekilde bana baktı: “lan yarram sanki sana alıyorum ben kendime zarar veriyorum seni ilgilendirmez” dedi. Rıfata acınası bir gözle baktım “ben gidiyorum geri sen burda ne halt yiyorsan ye” dedim. Rıfat bana baktı “gidersen ölürsün” dedi. Ulan bu Rıfatın amacı neydi “ne diyorsun ? neden” diye sordum. “Artık alışveriş bölgesine geldik buraya girdim mi bir şey almadan çıkamassın” dedi. Hasgibtir bu Rıfatın yolu karanlıktı ve sinirimi epey bozmuştu. Şuan tek isteğim nefsime yenilip uyuşturucu içmek ve o huzuru tekrar yaşamaktı fakat belli etmiyordum. “iyi” dedim. “iyi”.