Hiçbir mesaj, arama kaydı, bildirim yoktu.

Paketimi her ay yeniletirdim ama tek dakikaya tek smse dokunmazdım.

Geri bıraktım telefonu. Kitabın bir tanesini açtım ve okumaya başladım.

"Bıraktığımız sözler bazen bıraktığımız yerde kalır. Gidin bulun o sözleri lazım olduğunda"

Kitabı geri kapattım. Ben sözlerimi o bankta bırakmıştım. Gidip almam lazımdı.

Kulaklığımı taktım ve gidip oturdum o banka.

ileride bir çift kavga ediyordu. Umurunda mıydı? Asla olamazdı.

Ayaklarıma bakmaya devam ederken bir daha göz attım onlara.

Ulan geçen günkü kızdı kavga eden.

Biraz süzdüm.

Beline kadar uzanan kıvırcık saçları vardı. Gözlüklerinin altından öyle bakıyordu ki göz göze gelinmezdi bu kızla. Yanardın. Sanki güneşe bakıyormuş gibi bir etki yaratırdı. Ama o tartıştığı huur çocuğu bakıyordu. Güneş gözlüğü de yoktu hem.

Neyse dedim. Ayaklarıma bakmaya devam ettim. Gözlerim bileklerime gitmiyordu. Kendime acımak istemiyordum yine.