Ne yani lan dedim.

"Birisinin hayatına girip,onu bir hamam böceği gibi hissettitip sonra da senin bende yerin ayrı deyince gerçekten yerim ayrı mı oluyor? Hamam böceğine hamam böceği deyince onun bizdeki yeri hamamlar mı oluyor?"

Gülümsüyordu.

Söylediklerim komik gelmişti.

Bu absürt komedi tarzı anılarımı anlattığımda neden herkes gülerdi?

Anlayın ulan neler hissettiğimi anlayın. Stand up yapmıyorum ben burada.

Acılarımı anlatsam duygusal bir anımda herkes ağlardı. Dram filmi mi çekiyoruz burada? Neden ağlıyorsunuz?

Zaten beni hissetseler ağlayamazlardı.

Yutkunamamak hastalığının tedavisi tıp fakültelerinde okutuluyor muydu acaba?

Yutkunamamanın overdozu..

Sema gülümsüyordu sadece.

Gözlerim saçlarına gitti. Omzuna bir teli kırılıp düşmüştü.

içimden bir şeyler koptu zaten.

Kıvırcık saçlar da kırılır mıydı?

Aldım o saçı oradan ve yere atar gibi yaptım ama atmadım.

Eve gidince Ahmed Arif'in şiir kitabının arasına koyacaktım.

"Hasretinden prangalar eskittim
Saçlarına kan gülleri takayım.
Bir o yana,bir bu yana"